زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

دین (به فتح دال) (قرآن)





از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «دَین» است.


۱ - معنی دَین



دَين در لغت به معناى قرض دادن و قرض گرفتن است‌ و در اصطلاح، مالى كلّى است كه بر ذمّه‌ شخصى براى ديگرى به سببى از اسباب، ثابت شده باشد.
[۲] معجم الفاظ الفقه الجعفرى، ص ۱۹۲، «الدين».

در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى‌ «دين»، «غارمين» و «ذوحسره» استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



آسان‌گیری در دین (قرآن)، احکام دین (قرآن)، ارث و دین (قرآن)، اسناد دین (قرآن)، اعسار در دین (قرآن)، اقرار به دین (قرآن)، املای دین (قرآن)، پرداخت دین (قرآن)، خیانت در دین (قرآن)، دین سفیه (قرآن)، دین ضعیف (قرآن)، دین مدت‌دار (قرآن)، دین میت (قرآن)، دین ناتوان از املا (قرآن)، دین و وصیت (قرآن)، ربا در دین (قرآن)، رهن در دین (قرآن)، گذشت از دین (قرآن)، گواهان دین (قرآن)، مدیون (قرآن)، مهلت در دین (قرآن)، نویسنده دین (قرآن)، وثیقه در دین (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۳۲۳، «دین».    
۲. معجم الفاظ الفقه الجعفرى، ص ۱۹۲، «الدين».


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۴، ص۲۲۰، برگرفته از مقاله «دَین».    


رده‌های این صفحه : موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.